Column: ongeluk zit in klein hoekje
Ja, daar lig je dan. Ondersteboven gebeukt door een koppel stieren tijdens het laden. Terwijl ik het hek van het volgende koppel open aan het maken was, kwam het vorige koppel stieren de gang terug gerend. Ik werd geplet tussen hek en muur. In een split second is het gebeurd. Samen met Nathan, onze medewerker, heb ik op adrenaline de voergang weten te bereiken. Ik zag het in zijn ogen en voelde het zelf ook: dit kan weleens het laatste zijn. Ik kon geen adem meer krijgen, dacht te stikken, kon niet praten. Pim, mijn zoon die ook meehielp, heeft 112 gebeld. De situatie in de stal was onoverzichtelijk: loslopende stieren, kabaal en een boer die dacht zijn laatste adem uit te blazen. Politie, ziekenauto en een traumahelikopter waren binnen en kwartier ter plaatse. Maar voor ons duurde het een eeuwigheid. Marloes, inmiddels ook aanwezig, ondersteunde mij. Met mijn vinger schreef ik letters op haar broek wie ze nog moest bellen om de boerderij draaiende te houden. Gek dat je nog met zulke zaken bezig bent in zo’n situatie.De drain die de Duitse trauma-arts op twee plaatsen ter plekke in mijn borstkas stak, gaf een beetje verlichting. Twee ingeklapte longen zogen weer een beetje lucht aan. Acute pijnstilling deed de rest.Van de rit naar het ziekenhuis heb ik niets meegekregen. De eerste dagen wordt je flink onder de morfine, ketamine en ik weet wat meer gehouden. Zo stoned als een garnaal zeggen ze weleens. Nou, dat was ik schijnbaar ook. Ik heb een kort berichtje ingesproken in de familieapp om ze gerust te stellen. Maar er was geen touw aan vast te knopen. Dat filmpje zal nog vaak tegen me gebruikt worden in huize Luijerink.Uiteindelijk heb ik tien dagen op de IC gelegen en in totaal twee weken met veel pijn in het ziekenhuis doorgebracht. Naast twee klaplongen had ik ook nog zeventien ribben gebroken, waarvan sommigen op meerdere plekken. Totaal 22 breuken en vier beschadigde rugwervels. De hele borstkas lag aan gruzelementen, maar heeft gelukkig wel mijn vitale organen beschermd Als je na tien dagen weer voor het eerst mag staan, is dat een overwinning die zijn weerga niet kent. Of mijn club Twente landskampioen wordt, de nationale beker én de Champions League wint, en dat allemaal op één dag.Nadat ik weer een paar stapjes kon zetten, mocht ik met 12 kilo extra vocht en bloeduitstortingen in mijn lijf naar huis. Marloes was mijn verpleegkundige. Het lichaam mocht daar verder herstellen. Dan besef je pas goed hoe weinig je kunt en hoeveel geluk je hebt gehad dat je er nog bent.Ik prijs me gelukkig met mijn vrouw, onze kinderen en onze medewerkers die het bedrijf draaiend hebben gehouden en nog steeds doen. Ook partijen waar wij zaken mee doen, hebben zich ingespannen. De menselijke maat is in onze sector nog echt aanwezig, ondanks dat je soms strijd voert met elkaar. En dan de hulpaanbieders: we hadden voor de eerste weken wel honderdvijftig man personeel kunnen hebben. Het is mooi om te zien hoeveel steun en hulp je krijgt als zich een probleem voordoet.Gelukkig draaiden ook VVK en De Kalverhouder zonder mijn aanwezigheid prima door. Nu, bijna twee maanden verder, kan ik de rollator intussen achterwege laten. Ik bel weer wat rond, al kost zelfs dat veel energie. Met andere kalverhouders heb ik gesproken over hoe zíj kalveren laden. Ik wil weten wat we kunnen verbeteren. Een risicoanalyse op ons bedrijf door een externe partij zou ook goed zijn. Ongelukken zitten in een klein hoekje. Dat zie je nu weer. Ik ben niet de eerste en zal (helaas) niet de laatste zijn. We mogen best wat meer aandacht schenken aan veiligheid op onze bedrijven.Op vrijdag 10 november organiseren wij als VVK de Dag van het Kalf. Een inspirerende dag met als thema: hoe houden we kalveren in 2040. Boeren, burgers, wetenschappers en de bank zullen hun licht hierover laten schijnen. Het is mijn streven om hierbij aanwezig te zijn. Niet als voorzitter van de dag, want dat red ik nog niet. Maar ik hoop jullie daar te ontmoeten. Meld je snel aan op de onze site en hopelijk tot 10 november!Hans LuijerinkVoorzitter VVK|
Column: ongeluk zit in klein hoekje (dekalverhouder.nl)
Ja, daar lig je dan. Ondersteboven gebeukt door een koppel stieren tijdens het laden. Terwijl ik het hek van het volgende koppel open aan het maken was, kwam het vorige koppel stieren de gang terug gerend. Ik werd geplet tussen hek en muur. In een split second is het gebeurd. Samen met Nathan, onze medewerker, heb ik op adrenaline de voergang weten te bereiken. Ik zag het in zijn ogen en voelde het zelf ook: dit kan weleens het laatste zijn. Ik kon geen adem meer krijgen, dacht te stikken, kon niet praten. Pim, mijn zoon die ook meehielp, heeft 112 gebeld. De situatie in de stal was onoverzichtelijk: loslopende stieren, kabaal en een boer die dacht zijn laatste adem uit te blazen. Politie, ziekenauto en een traumahelikopter waren binnen en kwartier ter plaatse. Maar voor ons duurde het een eeuwigheid. Marloes, inmiddels ook aanwezig, ondersteunde mij. Met mijn vinger schreef ik letters op haar broek wie ze nog moest bellen om de boerderij draaiende te houden. Gek dat je nog met zulke zaken bezig bent in zo’n situatie.De drain die de Duitse trauma-arts op twee plaatsen ter plekke in mijn borstkas stak, gaf een beetje verlichting. Twee ingeklapte longen zogen weer een beetje lucht aan. Acute pijnstilling deed de rest.Van de rit naar het ziekenhuis heb ik niets meegekregen. De eerste dagen wordt je flink onder de morfine, ketamine en ik weet wat meer gehouden. Zo stoned als een garnaal zeggen ze weleens. Nou, dat was ik schijnbaar ook. Ik heb een kort berichtje ingesproken in de familieapp om ze gerust te stellen. Maar er was geen touw aan vast te knopen. Dat filmpje zal nog vaak tegen me gebruikt worden in huize Luijerink.Uiteindelijk heb ik tien dagen op de IC gelegen en in totaal twee weken met veel pijn in het ziekenhuis doorgebracht. Naast twee klaplongen had ik ook nog zeventien ribben gebroken, waarvan sommigen op meerdere plekken. Totaal 22 breuken en vier beschadigde rugwervels. De hele borstkas lag aan gruzelementen, maar heeft gelukkig wel mijn vitale organen beschermd Als je na tien dagen weer voor het eerst mag staan, is dat een overwinning die zijn weerga niet kent. Of mijn club Twente landskampioen wordt, de nationale beker én de Champions League wint, en dat allemaal op één dag.Nadat ik weer een paar stapjes kon zetten, mocht ik met 12 kilo extra vocht en bloeduitstortingen in mijn lijf naar huis. Marloes was mijn verpleegkundige. Het lichaam mocht daar verder herstellen. Dan besef je pas goed hoe weinig je kunt en hoeveel geluk je hebt gehad dat je er nog bent.Ik prijs me gelukkig met mijn vrouw, onze kinderen en onze medewerkers die het bedrijf draaiend hebben gehouden en nog steeds doen. Ook partijen waar wij zaken mee doen, hebben zich ingespannen. De menselijke maat is in onze sector nog echt aanwezig, ondanks dat je soms strijd voert met elkaar. En dan de hulpaanbieders: we hadden voor de eerste weken wel honderdvijftig man personeel kunnen hebben. Het is mooi om te zien hoeveel steun en hulp je krijgt als zich een probleem voordoet.Gelukkig draaiden ook VVK en De Kalverhouder zonder mijn aanwezigheid prima door. Nu, bijna twee maanden verder, kan ik de rollator intussen achterwege laten. Ik bel weer wat rond, al kost zelfs dat veel energie. Met andere kalverhouders heb ik gesproken over hoe zíj kalveren laden. Ik wil weten wat we kunnen verbeteren. Een risicoanalyse op ons bedrijf door een externe partij zou ook goed zijn. Ongelukken zitten in een klein hoekje. Dat zie je nu weer. Ik ben niet de eerste en zal (helaas) niet de laatste zijn. We mogen best wat meer aandacht schenken aan veiligheid op onze bedrijven.Op vrijdag 10 november organiseren wij als VVK de Dag van het Kalf. Een inspirerende dag met als thema: hoe houden we kalveren in 2040. Boeren, burgers, wetenschappers en de bank zullen hun licht hierover laten schijnen. Het is mijn streven om hierbij aanwezig te zijn. Niet als voorzitter van de dag, want dat red ik nog niet. Maar ik hoop jullie daar te ontmoeten. Meld je snel aan op de onze site en hopelijk tot 10 november!Hans LuijerinkVoorzitter VVK |
De beste boeren staan aan wal
Hebben de trefwoorden ongeluk , verlichting , kalveren , energie , veiligheid , boerderij , voergang , personeel , kinderen en ketamine geen geheimen voor jou? Dan kunnen we jouw kennis en inzicht goed gebruiken! Of je nu actief bijdraagt door foto's, video's, topics of reacties te plaatsen, of je zorgt er middels de stemknoppen voor dat de beste reactie naar boven borrelt.. Jouw kennis en inzicht m.b.t. de agrarische sector kunnen deze site nét dat beetje beter maken. Maak ook een (gratis) account aan!
